A1one – Alone together

Did getting fired from university was the beginning of your work as a street artist?
Never said that. but yes getting fired from the art university was the beginning of my urban art activity.

We’ve read that you’ve also been inspired by murals by the likes of Diego Riviera, how did you know these works and what strikes you about them?
Yes. Diego Rivera is huge enough to be known even under the ground or on Mars. He is one of treasures of Socialist Era.

Quite a few people have left Iran, being unhappy with the political and religious climate. Did you ever think of leaving Iran and establishing somewhere else? And why? (or why not?)
Lucky them. Iran is not a good country for Progressive art. Lots of politics and lots of pressures on every person makes it not an affordable place to live and create new things. I hope these things change a bit in future.

Do you feel like you’re a part of the street art scene as a whole or cut off from it – and how does that influence your outlook?
Don’t know. I am part of a cult which from which I do not know if it exists or not.

What does it mean to you to be Persian?
Proud of having 5000 years of civilization and sorry for the ruined history and international politics which made this country the way it is and made people the way they experience life in today’s world.

After the elections in Iran of this year, do you feel like something has changed? (morality, attitude, etc)
I feel.. The changes are fucking me deeply. No horizon, no hope, depression, anger and a rain of lies. If I am alive it is because I have a crazy feeling of hope in my dreamy head.

Are you working towards a specific goal in life with your artwork?
I was , but nowadays I am more sad than having any goal ,at least right now.

Even though your ‘a1one’, are there any artist you would really like to do a collaboration with?
All artists with true passion. IF I was free to travel ……. IF , if (there is a saying in Iran about IF): “If my aunt had a cock then she’d be my uncle.”

What inspires you?
Love and hate. I simply call all my pieces as Pain-things.

What can we expect from a1one in the future?
As it goes like… I see : Being more lonely. Some diseases or …\

باهم با تنها

وقتی راجع به تهران فکر میکنی، چه چیزی به ذهنت می آید؟

– اخیراً وقتی یک صفحه ی سفید در ذهنم می کشیدم، به جز تصاویر یک انقلاب سبز هیچ ایده ی دیگری درباره ی اتفاقاتی که در زندگی روزانه ی مردم پایتخت می افتد، نداشتم.

حالا کارهای A1one را می بینیم.

این هنرمند حتی پیش از اینکه بداند هنر خیابانی در هر جایی از این دنیا وجود دارد، درحال کار بوده است. بعنوان پیشگامی در گرافیتی ایران، هدف او این است که با کارهایش اظهارات سیاسی نداشته باشد، و بجای آن روی جنبه های اجتماعی زندگی تمرکز کند. خلوت و تنهایی این هنرمند یک استایل منحصر به فرد با تأثیرات فراوان برای او به وجود آورده است. در سوی دیگر، این قطع رابطه با دیگران، عوارض خودش را دارد.

قسمتی از زندگی روزانه ات را برای ما توصیف کن

– من نقاشی میکشم و به ندرت زندگی میکنم.

تا آنجایی که میدانیم در تهران زندگی میکنی. آیا همانجا متولد شدی؟ اگر شده ای، بزرگ شدن در تهران چگونه بوده است؟ (اگر نشده ای، کجا بزرگ شده ای و چگونه بوده است؟)

– بله، همینجا به دنیا آمدم. قبل از اینکه بفهمم زندگی من با مردم دیگر در هر گوشه و کنار دنیا چقدر تفاوت دارد، همه چیز عادی بود. اما از وقتی که فهمیدم زندگی در ایران به معنای جدا بودن از بسیاری از بخش های دنیاست، حس دیگری دارم.

آیا اخراج شدن از دانشگاه، شروع کارت بعنوان یک هنرمند خیابانی بود؟

– هرگز این را نگفته ام، اما بله، اخراج شدنم از دانشگاه هنر شروع فعالیتم در شهر بود.

ما در جایی خوانده ایم که از نقاشی هایی شبیه به کارهای دیه گو ریورا (Diego Riviera) نیز الهام گرفته ای، چگونه این کارها را شناختی و چه چیزی در آنها تحت تأثیرت قرار میدهد؟

– بله. دیه گو به قدری بزرگ هست که حتی در زیر زمین یا روی سیاره ی مریخ هم شناخته شده باشد. او یکی از گنجینه های عصر سوسیالیست است.

افراد زیادی ایران را به دلیل ناراضی بودن از محیط سیاسی و مذهبی اش ترک کرده اند، آیا تابحال به خروج از ایران و کار کردن در جایی دیگر فکر کرده ای؟ چرا؟ (و چرا نه؟)

– خوش به حالشان. ایران کشور خوبی برای ترقی هنر نیست، سیاست ها و فشارهای بسیاری که روی افراد وجود دارد، باعث میشود که مکان مناسبی برای زندگی و خلق آثار جدید نباشد. امیدوارم این مسائل در آینده اندکی تغییر کنند.

آیا احساس میکنی که بخشی از صحنه ی هنر خیابانی هستی؟ و این احساس چگونه روی تو تأثیر گذاشته است؟

– نمیدانم. من جزئی از یک مکتب هستم که نمیدانم وجود دارد یانه.

ایرانی بودن برایت چه معنایی دارد؟

– به تمدن 5000 ساله ام افتخار میکنم و برای تاریخ ویران شده و سیاست های بین المللی ای که این کشور را به گونه ای ساختند که مردم زندگی در دنیای امروز را تجربه کنند، متأسفم.

به نظرت بعد از انتخابات امسال در ایران، آیا چیزی تغییر کرده است یانه؟ (از نظر اخلاقیات، طرز برخورد و غیره…)

– احساس میکنم تغییرات عمیقاً درحال گاییدن من هستند. نه افق فکری ای، نه امیدی. تنها چیزی که وجود دارد افسردگی، عصبانیت، و بارانی از دروغ هاست. اگر هم من زنده ام، فقط بخاطر احساس امید دیوانه واری ست که در ذهن رویاپرداز خود دارم.

آیا با آثار هنری خودت هدف خاصی را دنبال میکنی؟

– دنبال میکردم، اما این روزها غمگین تر از آنم که هدفی داشته باشم، حداقل درحال حاضر.

باوجود اینکه “تنها” هستی، آیا هنرمندی وجود دارد که دوست داشته باشی با او همکاری کنی؟

– بله، با همه ی هنرمندانی که با اشتیاق و متعصب هستند. اگر آزاد بودم که سفر کنم … ، اگر، اگر … یک ضرب المثل در ایران راجع به “اگر” وجود دارد :

” اگر عمه ی من آلت تناسلی مردانه داشت، دایی من میشد. “

منبع الهام ت چه چیزی ست؟

– عشق و نفرت. من همه ی آثارم را ابزار نقاشی صدا میزنم.

چه چیزی میتوانیم از A1one در آینده انتظار داشته باشیم؟

– همینطور که پیش می رود خواهد بود … منظورم تنهایی بیشتر است، یا برخی بیماری هایی که ممکن است به آنها مبتلا شوم یا چیزهایی از این قبیل …